من جه تلخم امشب از تو
کنج این قفس نازنینم
رازقی کو، کو ترانه
تو کجایی پس نازنینم
تو که رفتی گل خبر شد
گر گرفت و شعله ور شد
لحظه تر شـد نازنینم
تو که رفتی باغچه افسرد
بوسه پژمرد آینه دق کرد
شاپرک مرد نازنینم
از هجوم گریه گم شد
غزل آواز عشق ما
جامه آتش به تن کرد
پر پرواز عشق ما
♪♪♪
تو که رفتی از شب من
غزل و ترانه گم شد
رنگی از رنگین کمان و
پری از پروانه گم شد
بی تو تا من بی تو تا شب
یک غزل کم یک غزل گم
لحظه خالی لحظه خسته
نه ترانه ، نه ترنم
تو که رفتی گل خبر شد
گر گرفت و شعله ور شد
لحظه تر شد نازنینم
♪♪♪
تو که رفتی باغچه افسرد
بوسه پژمرد آینه دق کرد
شاپرک مرد نازنینم
من جه تلخم امشب از تو
کنج این قفس نازنینم
رازقی کو، کو ترانه
تو کجایی پس نازنینم
به کجا برگردم از تو
به چه سمت بی پناهی
هر طرف ورطه وحشت
هر طرف شط تباهی
بی تو تا من بی تو تا شب
یک غزل کم یک غزل گم
♪♪♪
لحظه خالی لحظه خسته
نه ترانه، نه ترنم
تو که رفتی گل خبر شد
گر گرفت و شعله ور شد
لحظه تر شد نازنینم
تو که رفتی باغچه افسرد
بوسه پژمرد آینه دق کرد
شاپرک مرد نازنینم