کو آن شبها آن بی خوابیها کو زآن تبها آن بی تابیها
کو در بحر مواج عشقت غم جستنز ها محنت یابی ها
جانکاهم کوز، فغان و آهم کو
کو عشقز، لب پرور من
کو آن ماهی کهز بنگرد گاهی
عکس خود را در ساغر من
گر که جدا افتادم یاد رخ صیادم
چون گذرد از یادم پر گل می گردد بستر من
بر لب چو آورم نامش، کام جانم شیرین گردد
بخت سیاه من روزی، چون موی او زرین گردد
گردد مه فلک شرمنده، یک شب که روی او تابنده
همچون رخ مه پروین گردد گر که جدا افتادم یاد رخ صیادم
hamchon rokhe mah parvin gardad ke joda oftadam yade rokhe sayadam
چون گذرد از یادم پر گل می گردد بستر من کو آن شبها
chon gozarad az yadam par gol migardad bastare man koo an shabha
بر لب چو آورم، نامش کام جانم شیرین گردد
بخت سیاه من روزی چون موی او زرین گردد
گردد مه فلک شرمنده یک شب که روی او تابنده
همچون رخ مه پروین گردد گر که جدا افتادم یاد رخ صیادم
hamchon rokhe mah parvin gardad ke joda oftadam yade rokhe sayadam
چون گذرد از یادم پر گل می گردد بستر من کو آن شبها
chon gozarad az yadam par gol migardad bastare man koo an shabha
ترانه آهنگ کو آن شبها از ستار
بخت سیاه من روزی چون موی او زرین گردد
گردد مه فلک شرمنده یک شب که روی او تابنده
همچون رخ مه پروین گردد گر که جدا افتادم یاد رخ صیادم
hamchon rokhe mah parvin gardad ke joda oftadam yade rokhe sayadam
چون گذرد از یادم پر گل می گردد بستر من کو آن شبها
chon gozarad az yadam par gol migardad bastare man koo an shabha
